سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

مرگور با توجه به وضعیت اقلیمی و شرایط توپوگرافی و پوشش گیاهی، از تنوع بالایی برخوردار است.دهستان مرگور به مرکزیت روستای زیوه از بخش سیلوانای شهرستان ارومیه در ۱۷ کیلومتری جنوب شرق مرکز بخش قرار گرفته است. مرگور از شمال به دهستان دشت، از شمال شرق به دهستان‌های باراندوز (براندز) و براندز جنوبی، از شرق و جنوب به دهستان دشت بیل شهرستان اشنویه و از غرب به کشور ترکیه و از جنوب غرب به کشور عراق محدود می‌گردد.

بر اساس بررسی و مطالعات و پژوهش‌های صورت گرفته ساکنین اولیه محوطه‌هایی نظیر موانا و سیوان در هزاره ششم قبل از میلاد نشات گرفته از بین النهرین بوده اند(ویت،30). پس از روستانشینی اولیه، در عصر مفرغ که از 3000 سال پیش از میلاد تا حدود 1500 سال پیش از میلاد را در برمی‌گیرد در بعضی از محوطه‌ها آثار و شواهد اجتماعات پیشرفته شهرنشینی کشف شده است.

پس از ظهور اسلام و بعد از شکست ارتش ساسانی، در سال ۲۲ هجری قمری لشکر اسلام پس از تصرف شهر ارومیه و جنگی سخت با اهالی غرب شهرستان یا همان سیلوانا در محلی که اکنون  بنام “چهل مِرِ شهید” شناخته می‌شود دچار تلفات و کشته‌های بسیار گشت (چهل مر شهید با عنوان کوه

یکی از منابع که به جغرافیای منطقه سیلوانا اشاره نموده است، رساله تحقیقات سرحدیه مشیرالدوله می‌باشد که در سال 1268 هجری قمری یا 1230 هجری شمسی مصادف با سال 1851 میلادی نگاشته شده که در ذیل عینا قسمت مربوط به دهستان مرگور رونویسی گشته است.

یکی از منابع که به جغرافیای منطقه سیلوانا اشاره نموده است، رساله تحقیقات سرحدیه مشیرالدوله می‌باشد که در سال 1268 هجری قمری یا 1230 هجری شمسی مصادف با سال 1851 میلادی نگاشته شده که در ذیل عینا قسمت مربوط به دهستان دشت رونویسی گشته است

یکی از منابع که به جغرافیای منطقه سیلوانا اشاره نموده است، رساله تحقیقات سرحدیه مشیرالدوله می‌باشد که در سال 1268 هجری قمری یا 1230 هجری شمسی مصادف با سال 1851 میلادی نگاشته شده که در ذیل عینا قسمت مربوط به دهستان ترگور رونویسی گشته است.

نخستین گروه ترکان در زمان حکومت محمود غزنوی به آذربایجان راه یافتند، اما از زمان تسلط سلجوقیان بود که قبایل ترک با کثرت بیشتری به آذربایجان روی آوردند. چون آذربایجان چراگاه‌های زیادی داشت و ترکان قومی چادرنشین و دامدار بودند بیش از سایر جاها به آذربایجان روی آوردند. از این زمان بود که نام بعضی از روستاها در آذربایجان ترکی شد.

کیومرث حاجی‌محمدی، باستان‌شناس می نویسد: این مجموعه برای اولین بار درسال 1344 هجري خورشيدی توسط هيئت باستان شناسي به سرپرستي آقاي دكتر سرفراز و بابک راد كشف شد. اين قلعه به اسامي‌مختلفي از جمله قلعه ميرِصُوما، قلعه بردوك و قلعه بانِگ موسوم است.

قلعه تک در، تلا، گورقلعه، گوگرچین لک، قرخلر يكي از پديده‌هاي طبیعی و زيباي آذربايجان‌غربي است كه سنگی محکم و مستحکم به فاصله چند كيلومتري شرق روستاي «گورچين قلعه» در داخل درياچه اروميه است. در این یادداشت براساس منابع مکتوب، شواهدی از دوره های مختلف مسکونی آن، بعد از اسلام ارائه شده است.

قلعه «دم دم»، در سال ۱۰۱۸ ‏هجری قمری بر فراز کوهی به همین نام در ارتفاعات روستای بالانج در ۱۸ کیلومتری جنوب غربی ارومیه و بر روی بستر یک قلعه باستانی اورارتویی، به دست امیرخان، والی ارومیه با اجازه از شاه عباس ساخته شده است. اما داستان قلعه «دم دم» و جنگ تن به تن امیرخان چنگ زرین یکدست، به همین جا ختم نشد.